همه چیز درباره ی پرخوری عصبی

چکیده:       تخمین زمان مطالعه: 5 دقیقه و 20 ثانیه

بولیمیا (Bulimia nervosa) یا همان پرخوری عصبی ، نوعی اختلال در خوردن بوده که به طور جدی و نگران کننده، سلامتی فرد را به خطر می اندازد. افراد مبتلا به بولیمیا، اغلب به صورت مخفیانه پرخوری می کنند و حجم زیادی غذا و انواع تنقلات را، بدون هیچ گونه کنترل و حد و مرزی مصرف می نمایند. آن ها پس از گذراندن این مرحله، به شکل های گوناگون تلاش می کنند تا غذای خورده شده را بالا بیاورند و یا با روش های ناسالم مثل رژیم های طاقت فرسا، روزه گرفتن، ورزش های سخت و سنگین و… سعی در از بین بردن کالری های جذب شده و جلوگیری از اضافه وزن دارند. اگر شما دچار پرخوری عصبی می باشید و یا وسواس غیر قابل کنترلی نسبت به بدن خود و همچنین غذاهایی که مصرف می کنید دارید، این مقاله برای شما مفید خواهد بود.

علائم پرخوری عصبی چیست؟

علائم و نشانه های پرخوری عصبی، موارد زیر را شامل می شود:

• وسواس بیش از اندازه نسبت به فرم بدن، دوست نداشتن خود و وزن کردن های پشت سرهم
• ترس و دلهره از اضافه کردن وزن
• وعده های غذایی زیاد و ناسالم. خوردن حجم زیادی غذا در هر وعده
• افزایش سرعت غذا خوردن نسبت به حالت معمولی
• مصرف مقدار زیاد مواد غذایی بدون احساس گرسنگی
• تنها غذا خوردن به خاطر حس خجالت و شرمندگی
• پرخوری عصبی در حقیقت نوعی اختلال در افکار و ذهن نیز می باشد. به طوری که فرد قادر نیست تا از غذا خوردن دست بکشد.
• تلاش برای بالا آوردن و استفراغ بعد از بینجینگ (پرخوری عصبی) و شروع تمرینات ورزشی سخت.
• استفاده از انواع ملین و روان کننده بدون تجویز و تشخیص پزشک
• رژیم های ناسالم، روزه گرفتن و محدود کردن مصرف کالری، از طریق تحریم بعضی غذاها و نوشیدنی ها
• استفاده از مکمل های غذایی بدون تجویز پزشک، مصرف داروهای گیاهی و قرص های لاغری.

افرادی که مبتلا به بولیمیا هستند، حداقل یک بار در هفته و حداکثر 3 مرتبه در ماه، دچار این وضعیت خواهند شد.

عواملی که خطر ابتلا به Bulimia را افزایش می‌دهند.

احتمال بروز پرخوری عصبی در دختران و زنان نسبت به پسران و مردان بیشتراست. همچنین پرخوری عصبی معمولا در پایان نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود.

عواملی که خطر ابتلا به Bulimia را افزایش می‌دهند عبارتند از:

ژنتیک

افرادی که بستگان درجه اول آن‌ها (خواهر و برادر، والدین یا کودکان) اختلال خوردن دارند. به‌احتمال‌زیاد اختلال خوردن در این افراد مشاهده می شود که نشان دهنده ارتباط ژنتیکی است. همچنین داشتن اضافه‌وزن در کودکی یا نوجوانی ممکن است خطر ابتلا به این بیماری‌ را افزایش دهد.

مسائل روان‌شناختی و عاطفی

مشکلات روانی و عاطفی، مانند افسردگی یا اختلالات اضطرابی به‌ شدت با اختلالات خوردن ارتباط دارند. افراد مبتلا به Bulimia ممکن است در مورد خود احساسات منفی داشته باشند. در برخی موارد، حوادث آسیب‌زا و استرس‌های محیطی ممکن است عوامل مؤثر در ایجاد این اختلال باشند.

رژیم غذایی

افرادی که رژیم غذایی دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلالات خوردن هستند. بسیاری از افراد مبتلا به Bulimia به‌شدت میزان کالری را در بین دوره‌های رژیم غذایی خود محدود می‌کنند که ممکن است باعث تمایل دوباره به خوردن غذا و سپس دفع آن از راه های نامناسب شود.

عوارض جانبی بیماری بولیمیا

Bulimia ممکن است عوارض جدی و حتی خطرناکی را به همراه داشته باشد. عوارض احتمالی این بیماری عبارتند از:

• کاهش اعتماد به‌ نفس و مشکلات در روابط و عملکرد اجتماعی
• از دست دادن آب بدن (دهیدراتاسیون) که می‌تواند به مشکلات عمده پزشکی، مانند نارسایی کلیه منجر شود.
• مشکلات قلبی مانند ضربان قلب نامنظم یا نارسایی قلبی
• پوسیدگی شدید دندان
• بیماری‌های مربوط به لثه
• دوره‌های نامنظم و یا قطع قاعدگی در زنان
• مشکلات گوارشی
• اضطراب، افسردگی، اختلالات شخصیت یا اختلال دوقطبی
• اعتیاد به الکل یا مواد مخدر

روشهایی برای جلوگیری از پرخوری عصبی

• جایگزین‌های مناسب برای غذا خوردن عصبی

اگر احساس افسردگی یا تنهایی می‌کنید با کسی که صحبت کردن با او حال‌تان را بهتر می‌کند، تماس بگیرید، یا به آلبوم عکس یا یادگاری‌های ارزشمندتان نگاه کنید.اگر احساس نگرانی دارید، با آهنگ مورد علاقه‌تان برقصید، یک توپ نرم را فشار دهید یا پیاده‌ روی سریع داشته باشید. اگر بی‌حوصله هستید، یک لیوان چای داغ بنوشید، دوش بگیرید،‌ عود روشن کنید یا یک پتوی گرم دور خودتان بپیچید. اگر کسل هستید، خواندن یک کتاب خوب، تماشای یک فیلم کُمدی یا انجام فعالیتی که از آن لذت می‌برید می‌تواند به شما کمک کند.

• در مقابل هوس‌های غذایی هیچ واکنشی نشان ندهید.

اغلب افرادی که به پرخوری عصبی مبتلا هستند، قادر به مقاومت در مقابل هوس‌های غذایی نیستند و با هوس کردن یک غذا همه‌ی هوش و حواس‌شان به آن غذا معطوف می‌شود. در این حالت این افراد در درون‌شان احساس تنش و نیاز شدید به غذا خوردن دارند و بارها سعی کرده‌اند در مقابل آن مقاومت کنند، اما هرگز موفق نشده‌اند، زیرا فکر می‌کنند قدرت مقاومت در برابر این هوس را ندارند. اما حقیقت این است که شما بیش از آنچه که فکر می‌کنید، قدرت دارید.

• قبل از اینکه چیزی بخورید، ۵ دقیقه صبر کنید.

خوردن عصبی معمولا غیر ارادی و ناآگاهانه است. حتی قبل از آنکه بفهمید مشغول انجام چه کاری هستید، ناگهان یک بستنی بزرگ را خورده‌اید. اما اگر یک لحظه صبر کنید و به این فکر کنید که چه چیزی شما را به خوردن تحریک کرده، در واقع به خودتان فرصتی داده‌اید تا تصمیم متفاوتی بگیرید.

می‌توانید خوردن را برای ۵ دقیقه یا حتی یک دقیقه به تأخیر بیندازید. به خودتان نگویید «نباید این غذا یا خوراکی را بخوری». به یاد داشته باشید ممنوعیت هر چیزی، آن را وسوسه‌برانگیزتر می‌کند، فقط چند دقیقه صبر کنید. در این حال از خودتان بپرسید واقعا چه حسی دارید؟ از لحاظ عاطفی چه چیزی را حس می‌کنید؟ حتی اگر بعد از آن که چیزی بخورید قادر به تحلیل و درک علت خوردن خود خواهید بود. این کار به شما کمک می‌کند تا بتوانید دفعه‌ی بعد به نیازهای عاطفی خود پاسخ متفاوتی بدهید.

• احساسات خود را بپذیرید، حتی اگر ناخوشایند باشند.

به نظر می‌رسد پرخوری عصبی به دلیل عدم توانایی در مقابل خوراکی‌هاست، اما در واقع این طور نیست و این حالت به دلیل ناتوانی در پاسخ به احساسات بروز می‌کند. در واقع افرادی که از پرخوری عصبی رنج می‌برند، نمی‌دانند چگونه باید احساسات خود را مدیریت کنند؛ بنابراین سعی می‌کنند به کمک غذا خوردن جلوی بروز احساسات‌شان را بگیرند. ناتوانی در مواجهه با احساسات بسیار بد و هراس‌انگیز است. این ترس ممکن است مثل جعبه‌ی پاندورا (Pandora’s box) باشد که با باز کردن درش دیگر قادر به بستن آن نباشید. جعبه‌ی پاندورا به فرآیندی گفته می‌شود که با شروع آن، مشکلات متعدد و پیچیده‌ای به وجود می‌آید. اما حقیقت این است که اگر احساسات‌مان را سرکوب کنیم یا آنها را ندیده بگیریم، احساسات پیچیده‌تر و بغرنج‌تر می‌شوند و ممکن است قادر به کنترل آنها نباشیم. برای مواجهه با احساسات باید لحظه‌به‌لحظه با آنها روبرو شویم و آنها را درک کنیم. این کار به شما کمک می‌کند تا استرس خود را کاهش دهید و مشکلات عاطفی و احساسی خود را که موجب تحریک پرخوری عصبی می‌شوند، تسکین دهید.