چرا زخم های افراد دیابتی دیر خوب می شود؟

چکیده: تخمین زمان مطالعه: 4 دقیقه 

هنگامی که فرد مبتلا به دیابت است ، زخم ها برای بهبودی مدت طولانی تری می خواهند ، که می تواند خطر ابتلا به عفونت و سایر عوارض در حال رشد را افزایش دهد.فردی که دیابت خود را به خوبی مدیریت می کند می تواند میزان بهبودی زخم ها را بهبود بخشد و احتمال ابتلا به عفونت شدید را کاهش دهد.در این مقاله به بررسی اثرات دیابت در ترمیم زخم می پردازیم.

دیابت و بهبود زخم

 زخم ها ، بریدگی ها و سوختگی ها جزئی تاسف آور اما غیرقابل اجتناب از زندگی است. با این حال ، برای مبتلایان به دیابت ، این آسیب ها می تواند به مشکلات جدی سلامتی منجر شود. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت دچار زخم هایی میشوند که دیر خوب می شود و یا اصلا خوب نمی شود. زخم هایی که به خوبی از بین نمی روند، می توانند آلوده و عفونی شوند.

عفونت می تواند به صورت محلی، به بافت های اطراف و استخوان های نزدیک و یا حتی بافت های دورتر از مناطق بدن گسترش یابد. در برخی موارد ممکن است حتی مرگبار باشند.
حتی وقتی عفونت در زخم ایجاد نشود ، بهبودی آهسته می تواند بر سلامتی و کیفیت کلی فرد تأثیر منفی بگذارد. قطع یا آسیب دیدگی در پاها باعث راه رفتن دشوار یا ورزش دردناک می شود.ضروری است افرادی که به دیابت مبتلا هستند ، قند خون خود را تحت کنترل نگه دارند تا خطر زخم ها و عوارض آهسته بهبود یابد ، از جمله زخم های پا.

چرا زخم های افراد دیابتی دیر خوب می شود؟

وقتی به دیابت مبتلا هستید، عوامل زیادی از توانایی بدن شما برای بهبود زخم‌ها می کاهد. در ادامه به برخی از این عوامل می‌پردازیم:

• سطح بالای قند خون

سطح قند خون از اصلی‌ترین عوامل در کاهش سرعت بهبودی زخم محسوب می‌شود. بالا بودن سطح خون این مشکلات را ایجاد خواهد نمود:

• از رسیدن اکسیژن و مواد مغذی به سلول‌ها جلوگیری می‌کند.
• کارکرد سیستم ایمنی را مختل می‌کند.
• التهاب را در سلول‌های بدن افزایش می‌دهد.

این موارد فرآیند بهبود زخم را کند می‌کنند.

دستگاه تست قندخون با کیفیت، ارزان و در دسترس

• نوروپاتی (بی‌حسی دست و پا)

نوروپاتی محیطی می‌تواند در نتیجه قند بالای خون بوجود آید. قند خون بالا موجب می‌شود در طول زمان عصب‌ها و عروق آسیب ببینند. این بیماری می‌تواند موجب شود نواحی درگیر حس خود را از دست بدهند.
نوروپاتی معمولاً در دست‌ها و پاها اتفاق می‌افتد. وقتی فردی به این مشکل مبتلا شود، در صورتی که این نواحی زخم شوند، آن‌ها را حس نخواهد کرد. به همین دلیل است که زخم پا، در افراد دیابتی بسیار شایع است.

• مشکل گردش خون

 انسداد رگ های خونی باعث کاهش جریان خون و مانع رسیدن اکسیژن به زخم می شوند. افزایش سطح قند خون عملکرد گلبول های قرمز خون را مختل می کند و کارایی گلبول های سفید را کاهش می دهد. گلبول های قرمز خون مواد مغذی را به بافت ها انتقال می دهند و گلبول های سفید خون با عفونت ها مبارزه می کنند. بدون مواد مغذی و اکسیژن کافی بهبودی زخم به تاخیر می افتد.

• نقص سیستم ایمنی

به منظور بهبود زخم ها بدن باید سلولهای مرده و آسیب دیده را زدوده و بتواند سلولهای پوستی نو ایجاد کند. سیستم ایمنی مسئولیت این پاکسازی را به عهده دارد و اگر قند خون بالا رود سیستم ایمنی نمی تواند به طور موثر این کار را انجام دهد. دلایل این امر پیچیده است. شاید ترکیبات آنزیم ها و هورمون هایی که توسط سیستم ایمنی ساخته می شود ، ناموجود شده و در نتیجه ایجاد مشکل می کند. دلیل دیگر عدم کارآیی سیستم ایمنی در بیماری دیابت مربوط به محتوای آب سلولها است. قند خون بالا باعث می شود که آب به بعضی از بافت ها رخنه کرده وبه طور غیر نرمال به بعضی جاها تراوش کند و اگر تعادل آب به هم بخورد، سلولها نمی تواند به طور موثر برای التیام زخم عمل کند.

• عفونت

اگر سیستم ایمنی بدن عملکردی مطلوب نداشته باشد، بدن تلاش می‌کند تا با باکتری‌هایی که موجب عفونت شده‌اند، مبارزه کند. بالا بودن قند خون نیز احتمال عفونت را افزایش می‌دهد. زیرا قند اضافی موجود در خون، بستری مناسب برای رشد باکتری‌ها محسوب می‌شود. هم‌چنین سطح بالای قند خون، مانع مبارزه گلبول‌های سفید با باکتری‌های مهاجم می‌گردد.
در صورتی‌که عفونت درمان نشود ممکن است به مشکلاتی پیچیده همچون قانقاریا (فساد عضو در اثر نرسیدن خون) و یا گندیدگی عضو گرفتار شوید.

برای کمک به بهبود زخم چه کارهایی می توان انجام داد؟

مهمترین مسئله کنترل قندخون است. داشتن یک رژیم غذایی مناسب کمک می کند تا میزان قند خون تنظیم شود و علاوه بر این ویتامین های ضروری و مواد مغذی برای بهبود زخم نیز فراهم می شود. پروتئین مناسب، کربوهیدرات و مصرف ویتامین C عوامل مهمی برای کمک به بهبود دیابت است. آگاه بودن از بدن به ویژه زمانی که فرد در معرض نوروپاتی دیابتی است از موارد مهم بهبود زخم است. در این زمان لازم است به طور منظم به زخم ها رسیدگی کنید و نشانه های عفونت کنترل شود.
در موارد حاد و غیرقابل کنترل بهتر است به متخصص مراجعه شود.

کلام آخر

زخم‌های بهبود نیافته در افراد مبتلا به دیابت، می‌تواند به‌سرعت زندگی آنها را تهدید کند. بهترین روش برای بهبودی هرچه بیشتر زخم‌ها در افراد دیابتی، درمان سریع و مدیریت مؤثر گلوکز یا قند خون است.

فرد مبتلا به دیابت درصورتی‌که با زخم‌های جدی و دردناک که با گذشت چند روز ترمیم نمی‌شوند یا با عفونت در حال گسترش مواجه شد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند.

درمان با آنتی‌بیوتیک‌های قوی، تمیزکردن زخم، جراحی برای برداشتن بافت‌های مرده و مهم‌تر از همه کنترل مؤثر قند خون، می‌تواند به درمان زخم کمک کند. اگر زخم به درمان پاسخ نداد مرحله بعدی می‌تواند قطع عضو باشد.

لازم است تا افراد برای کاهش عوارض جانبی، قبل از گسترش زخم اقدامات پیشگیرانه را انجام دهند.

آموزش صحیح استفاده از دستگاه تست قند خون